กระดูกพรุนในวัยทอง

กระดูกพรุนในวัยทอง

กระดูกโปร่งบางและกระดูกพรุน

          ภาวะกระดูกพรุน พบมากในผู้หญิงที่เข้าสู่วัยหมดประจำเดือนมากกว่าผู้ชายในวัยเดียวกันเมื่ออายุมากขึ้น ความรุนแรงจากกระดูกพรุน และโอกาสกระดูกหักพบมากขึ้น เป็นผลจากความเสื่อมของร่างกาย และจากระดับฮอร์โมนต่างๆในร่างกายที่ลดลงมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งฮอร์โมนเพศที่มีส่วนในการคงความสมดุลย์ระหว่างการสร้างและการเสื่อมสลายของเนื้อกระดูก

ความหมาย “กระดูกพรุน”

      กระดูกพรุน เป็นภาวะที่ความหนาแน่นของเนื้อกระดูกลดลงร่วมกับมีความเสื่อมของโครงสร้างภายในกระดูก ซึ่งส่งผลให้ความแข็งแรงของกระดูกลดลง ทำให้กระดูกหักง่ายขึ้น

        กระดูกโปร่งบางและกระดูกพรุนจะรุนแรงมากขึ้นตามอายุที่เพิ่มขึ้น ในระยะกระดูกโปร่งบางจะยังไม่แสดงอาการ จะรู้ตัวว่ามีภาวะกระดูกพรุนต่อเมื่อเป็นมากแล้ว โดยเกิดร่วมกับอาการอื่นๆ เช่น อาการปวดตามข้อ ความสูงลดลง หลังโก่งค่อม เนื่องจากกระดูกสันหลังยุบตัวลง

         ที่รุนแรงที่สุด คือ กระดูกหักจากการหกล้มหรือตกบันได กระดูกข้อมือหัก กระดูกสันหลังหักหรือกระดูกสะโพกหัก ซึ่งต้องรักษานานภาวะแทรกซ้อนมาก อันตรายสูง

การป้องกัน

        รับประทานแคลเซียม และวิตามินดีให้เพียงพอในแต่ละวันและเหมาะสมกับอายุ

-        อาหารที่ให้แคลเซียมมาก คือ นม ผลิตภัณฑ์จากนม เช่น โยเกิร์ต ปลาหรือสัตว์ที่กินได้ทั้งกระดูก เช่น กุ้งแห้ง ปลาเล็กปลาน้อย ปลากระป๋อง ถั่ว เต้าหู้ งาดำ และผักใบเขียว

-        วิตามินดี ได้จากปลาที่มีไขมันสูง ได้แก่ ปลาแซลมอน ปลาทูน่า ปลาแมคเคอเรล และน้ำมันตับปลา ไข่แดง ตับ เห็ดหอม และจากแสงแดดอ่อนในช่วงก่อน 10 โมงเช้า หรือหลัง 4 โมงเย็นประมาณ 5 – 10 นาทีต่อวัน

         ลดปัจจัยเสี่ยง ที่ทำให้สูญเสียเนื้อกระดูก เช่น ยาที่มีสเตียรอยด์ การสูบบุหรี่ การดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ คาเฟอีน

        การออกกำลังกายสม่ำเสมอช่วยลดการสูญเสียมวลกระดูก เพิ่มความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อ การออกกำลังกายชนิดที่มีการแบกรับน้ำหนักอย่างเหมาะสม และการออกกำลังที่ออกแรงต้านจะช่วยเพิ่มความหนาแน่นของกระดูก